Voucher Εξαγωγές 2025 (Παρασκευή 26.09.2025)

 

(Παρασκευή 26.09.2025)

 

ΜΜΕ γράφουν οι σημειώσεις...

κι εγώ νομίζω έχει να κάνει με τις ενημερώσεις...

 

Τελικά, είναι ΜμΕ, μικρομεσαίες επιχειρήσεις...

Δεν απαντάω, δάσκαλε, ό,τι και να ρωτήσεις...

 

Για όλα όσα μας μιλάς, ιδέα εγώ δεν έχω...

γνώσεις για τα επιχειρηματικά, αλήθεια, δεν κατέχω!

 

"Είναι της ελληνικής οικονομίας η ραχοκοκαλιά"

(δηλαδή, κατάλαβες, είναι αυτοί που γίνονται σκαλιά...

για να πατήσουν πάνω στις πλάτες τους άλλοι...

Μ' αυτά που ακούω η οικονομία μού φαίνεται ένα χάλι!)

 

Εγώ τα λέω τώρα αυτά! Όχι ο εκπαιδευτής!

Τι ωραία που είναι η ζωή όταν ονειρευτείς...

 

Έναν κόσμο άλλο... διαφορετικό!

Πιο ισότιμο! Πιο δίκαιο! Πιο... ανθρωπιστικό;

 

Λένε, τώρα, στην τάξη, πώς τρέχουν τα μοντέλα!

Κι εγώ με αυτή τη λέξη; Σκέφτομαι πασαρέλα...

 

Μα μάλλον εννοούν τα άλλα, φυσικά...

φαντάζομαι, μιλήσαν για τα εμπορικά...

 

"Οι αγορές είναι συγκοινωνούντα δοχεία..."

Μοιάζει το μυαλό μου σαν να έχει μέσα ηχεία...

που παίχουν ασταμάτητα αστεία μουσική...

Και τώρα κάτι είπαν για τη ναυτεμπορική...

 

Μη με ρωτάτε τι... Μη με ρωτάτε τι!

Δεν έχω ιδέα πώς φτάσαμε και πήγαμε ως εκεί!

 

"Πώς θα έχετε επιτυχημένη εξαγωγική πορεία;"

"Ας περάσουμε στα χρηματοδοτικά εργαλεία..."

 

"Πρέπει να έχετε, επίσης, στρατηγική!"

Και στους συνεργάτες να είστε... φροντιστικοί...

 

Αυτή τη λέξη τη λέω εγώ... δεν είπαν για φροντίδα...

Μέσα μου, κάπως, αισθάνομαι ακόμα την ελπίδα...

πως, ίσως, κάτι καταλάβω, πως, ίσως, κάτι βρω...

πως, ίσως, κάπως να προλάβω κάτι να αισθανθώ...

 

Τώρα ακούμε για επενδύσεις...

για προοπτικές και για προκλήσεις...

 

Σε εμένα θέλω να επενδύσω...

και να ανατείλω, να μη δύσω...

 

και τη ζωή όμορφα να ντύσω...

και ό,τι Αγαπάω να μην αφήσω...

 

Κι ακούμε για ανταγωνισμούς...

Κι ακούμε και για τους δασμούς...

 

Κι ακούμε κριτήρια, κατηγορίες...

και επιχειρήσεων ιστορίες...

 

Και τώρα λένε "ενδεικτικά"...

κι εγώ ακούω "νυχτικά"...

 

Μάλλον τόσο έχω νυστάξει...

Ίσως κι όλη αυτή η τάξη...

 

Θα είμαι εντάξει... Θα είμαι εντάξει...

και ο ήλιος θα χαράξει...

 

"Από πού βγαίνει η "καινοτομία";"

Σκέφτομαι "κενό... τομή... ααααααααα"...

 

Και μιλάει για ορολογία...

Και μας λέει ετυμολογία...

 

Και μας λέει λατινικά!

Μου αρέσουνε αυτά!

 

Και καμία δεν έχει σχέση...

Η γελοία της σκέψης θέση...

 

Δεν υπάρχει το κενό...

Παρακολουθώ ενώ...

το κεφάλι μου κρατάω...

και τα πάντα απορροφάω...

 

Δεν υπάρχει η τομή...

Μα υπάρχουνε τα "μη"...

και υπάρχει και η τιμή...

πόσο κάνει κάθετί...

 

Και το "αααααααααα" υπάρχει όμως!

Κάθε "α" και ένας τόνος!

Η φωνή μας πώς ζυγίζει!

Και η υπομονή λυγίζει!

 

"Σας ακούω κουρασμένους..."

Πώς μας νιώθω απλά χαμένους!

 

"Θέλετε κάτι να ρωτήσετε;"

Τι να πρωτοεξηγήσετε...

 

Οθόνες μαύρες και ονόματα...

Και πάλι νιώθω τα βιώματα...

 

Κι οι κάμερες ας μην ανοίγουν...

Οι Άνθρωποι αυτά που θίγουν...

 

όταν είναι αληθινά...

Ναι, τα νιώθεις, ζωντανά...

 

Καλή ξεκούραση! Τα λέμε τη Δευτέρα!

-Να πω κάτι κι εγώ; Χαρείτε την ημέρα!

Voucher Εξαγωγές (Πέμπτη 25.09.2025)

 

(Πέμπτη 25.09.2025)

 

Ο κρόκος Κοζάνης είναι ένα (μωβ;) λουλουδάκι,

που μπαίνει, μετά, μεσά σ΄ ένα μικρό βαζάκι...

 

Είναι ένα πολυτελές, αρχαίο, μπαχαρικό,

και 1 γραμμάριο κάνει, τώρα, 8,5 ευρώ!

 

Λέγεται, αλλιώς, και "σαφράν"!

Μη μου πείτε πως δεν το ξέρετε καν!

 

Μην ξεχάσω: Είναι και προϊόν "Π.Ο.Π"!

Και όσα θα σας πω; Δεν θα έχουν στοπ!

 

Στην Κοζάνη το φυτεύουν,

με τα χέρια το μαζεύουν!

 

700 οικογένειες, 4500 χωράφια!

Όλα αυτά, πριν να φτάσουν στα δικά μας τα ράφια!

 

Έχει ιδιότητες φαρμακευτικές,

θα μπορούσε να πει κανείς και θεραπευτικές!

 

Ένα συστατικό η πικροκροκίνη

και το δεύτερο η κροκίνη!

 

Έχει δράσεις αντιοξειδωτικές...

αλλά και αντιγηραντικές!

 

Χρησιμοποιείται στη μαγειρική...

αλλά και στη ζαχαροπλαστική!

 

Το βάζουν και μέσα σε νερό!

Και βοηθάει στο πεπτικό!

 

Έχει άρωμα! Έχει χρώμα!

Και πολλά πολλά ακόμα!

 

Τώρα, για τις εξαγωγές: Γαλλία, ισπανία,

καναδά, Αμερική, Αυστραλία, γερμανία...

 

Κατανάλωση σε Ιταλία,

σε Ελβετία, σε Αγγλία!

 

Ο συνεταιρισμός Κοζάνης το εξάγει...

14 διαφορετικούς κωδικούς παράγει...

 

Αυτός είναι ο Κρόκος Κοζάνης!

Κι αν τον δοκιμάσεις; Δεν χάνεις!

 

Τον βρίσκεις σε νήματα! Τον βρίσκεις σε σκόνη!

Και, κάπως, βρίσκει τρόπους όλους να μας ενώνει!

 

Μπορείς, σχεδόν παντού, να τον βρεις!

Και ξέρεις πώς λέγεται; Χρυσάφι της γης...

 

 

(Ο δάσκαλος μας χώρισε σε ομάδες και μας ζήτησε να διαλέξουμε ένα προϊόν που εξάγει η χώρα μας, να βρούμε πληροφορίες για αυτό και μετά να μιλήσει ένας "αντιπρόσωπός" μας σε όλη την VoucherΟμάδα... Έτυχα μαζί με δύο συμμαθήτριές μου και μέσα σε ελάχιστο χρόνο με βάση τις πληροφορίες που βρήκαμε και οι τρεις... έγραψα αυτό...)

Voucher Εξαγωγές 2025 (23.09.2025 Τρίτη)

 

Μιλάει για κεφάλαια... κι ακούω κεφαλαία!

Μιλάει για κέρδος και ζημιά και σκέφτομαι... αυλαία!

 

Μιλάει για ροδάκινα, μιλάει και για μήλα!

Κι εγώ νομίζω πως απλά σε κάποιον είπε "μίλα"!

 

Μιλάει για των επιχειρήσεων το μεγάλο πατατράκ!

Κι ύστερα λέει για τις εξετάσεις να μην έχουμε τρακ!

 

Και κάπως, τώρα, στις κομπόστες φτάσαμε!

Μα την πορεία, κάπου στη μέση, χάσαμε!

 

Τώρα μιλάει για τον αγρό και για την αγορά!

Κι εγώ ψάχνω κάτι μικρό που να με αφορά!

 

Α! Λέει, επίσης, τη λέξη "πλεονεκτήματα"!

Μετά περάσαμε και στα μειονεκτήματα!

 

Δεν ξέρω... Μας φάγανε τα κτήματα!

Μα ξέρω... πως χάνομαι στα βήματα!

 

Και φέτος είχε παγωνιά...

Κι ήτανε μια κακή χρονιά...

 

Κι ο μήνας ήταν ζημιογόνος...

Και να με πιάνει ένας πόνος...

 

Και η ζωή είναι ζημιογόνα...

Όλοι είμαστε στον ίδιο αγώνα...

 

Και αλλαγές κλιματικές...

Εισαγωγές-Εξαγωγές...

 

Κι η ζυγαριά; Βλέπεις πού γέρνει;

Όπου ο άνεμος τα φέρνει...

 

Μιλάει για σταθεροποίηση...

Κι ακούω; Σταθερή ποίηση...

Voucher Εξαγωγές 2025 (22.09.2025 Δευτέρα)

 

(Δευτέρα 22/9/25)

 

Κάθομαι και κοιτάζω το ημερολόγιο,

είναι το πρόγραμμα το ωρολόγιο...

 

Σήμερα, λοιπόν, στις 17.00 ξεκινάμε,

να δεις που όλοι πριν το κεφάλι θα κρατάμε...

 

Κοιτάζω ποιος είναι ο εκπαιδευτής,

και δίπλα ποιος θα είναι ο αναπληρωτής!

 

Ποια είναι η ώρα έναρξης, ποια είναι η ώρα λήξης,

φοβάμαι, έχω μια αίσθηση, πως θα είναι ώρες πλήξης...

 

Τελειώνουμε νομίζω κάπου γύρω στις εννιά,

να δω αν θα τραβάω μετά τα δικά μου τα μαλλιά!

 

Ούτε που ξέρω τι είναι αυτοί οι τίτλοι που κοιτάζω,

για αγροδιατροφικά προϊόντα, γύρω, παντού διαβάζω!

 

Και παίρνω μια αναπνοή μες στην απόγνωσή μου...

γελάει η εσωτερική φωνή μες στην ματαίωσή μου!

 

Πώς βρέθηκα εγώ μες στην οικονομία,

από αυτές τις λέξεις δεν ξέρω ούτε μία!

 

Και τι είναι όλη αυτή η διαδικασία;

Κάτι διαβάζω και για νομοθεσία!

 

Τη στενοχώρια μου λέω να κάνω εξαγωγή,

και τη γαλήνη, από κάπου, να γίνει εισαγωγή!

 

Αλλιώς το πρόγραμμα αυτό δεν πρόκειται να βγει!

Γιατί να νιώθω τόσο εξωγήινος πάνω σε αυτή τη γη;

 

Θέλω μια θάλασσα ζωής μέσα να κολυμπήσω!

Και όχι κλάδους και καλά αιχμής για να υλοποιήσω!

 

Αχ, ευρωπαϊκή ένωση να ήξερες πώς γίνονται τα προγράμματά σου...

το τι συμβαίνει συχνά με αυτά... πού παν τα χρήματά σου...

 

Πόσες φορές στα επιδοτούμενα χάθηκε κάθε όριο...

Μα ας σταματήσω τώρα, πάω να μάθω για το εμπόριο...

 

Κι είναι κι αυτή η τηλεκατάρτιση, η ασύγχρονη,

Καλύτερα να μάθαινα κολύμβηση, τη σύγχρονη!

 

Α, όχι, αυτή, νομίζω, λέγεται συγχρονισμένη,

συγχωρέστε με, είναι που είμαι, λίγο ως πολύ, απεγνωσμένη...

 

"Θυμίζουμε τι πρέπει να παρακολουθείτε!"

"Σας στέλνουμε κωδικούς, στο πρόγραμμα να μπείτε!"

 

"Το zoom, όλοι σας, να έχετε εγκαταστήσει!"

Κι εγώ να σκέφτομαι ένα "βρουμ!" τον κόσμο να γυρίσει!

 

"Σας γράφουμε αναλυτικά το πώς θα συνδεθείτε!

Και πριν να ξεκινήσετε για όλα ενημερωθείτε!"

 

"Πολιτική ασφαλείας πρώτα αποδεχτείτε!

Και κάπου πάνω αριστερά μετά θα μεταβείτε!"

 

Αχ, φεύγω, ήρθε η ώρα, τώρα, να συνδεθούμε!

Θα έρθω να σας πω μετά, όσα πούμε ή δεν πούμε...

 

Κάθομαι και κοιτάζω το voucher-ωρολόγιο...

Μήπως να αρχίσω να γράφω ημερολόγιο;

 

Voucher 2025 (07)

(07)

 

(Αλλά πριν... να διαβάσετε τα 01, 02, 03, 04, 05, 06...)

 

 

Χωρίς να ξέρω αν στο πρόγραμμα έχω μπει,

κι αν η αίτησή μου τελικά θα εγκριθεί,

την ίδια μέρα μες στο χάος όλο,

παίρνω τηλέφωνο τον Άνθρωπο στον Βόλο!

 

"Κατάφερα κι έκανα την αίτησή μου!

Κι αυτή είναι η παράκληση μου:

Μόνο σε εσάς θέλω μια θέση!

Τώρα το σύστημα έχει πέσει...

 

Αν είμαι μέσα τελικά...

θέλω παιχνίδια ηλεκτρονικά!

Με συγκίνησε η ανάρτησή σας...

Θέλω να είμαι κι εγώ μαζί σας!"

 

"Πόσο τυχερή είσαι, ξέρεις;

Και τι ενέργεια αυτή που φέρεις!

Με χαρά θα σε ενημερώσω...

και πληροφορίες θα δώσω!

 

Μόλις έρθει η στιγμή...

μήνυμα θα σου σταλεί...

Θα είμαστε σε επικοινωνία...

Στείλε μου όλα τα στοιχεία..."

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (06)

 

(06)

 

(να διαβαστούν τα 01, 02, 03, 04, 05 πρώτα, όμως, ε; 😁 Μπορείτε όλα να τα βρείτε πιο κάτω!)

 

 

Και μια διαφήμιση από τις άλλες ξεχωρίζω...

Και ένα κέντρο από τα άλλα διαχωρίζω...

Δεν είχα άλλον οδηγό απ' το ένστικτό μου...

Μα στη ζωή, κάπως αυτό, είναι γραφτό μου...

 

Και βλέπω κάτι που πολύ μου αρέσει!

Και ονειρεύομαι μέσα σ' αυτό μια θέση!

Αχ, πόσο θα ήθελα... animation και 3D!

Και το μυαλό μου πάει να τρελαθεί!

 

Και ψάχνω αμέσως να επικοινωνήσω...

με τον υπεύθυνο, να του μιλήσω!

Μου φαίνεται Ανθρώπινο ό,τι βρίσκω!

Τα πάντα, βέβαια, έχουνε και ρίσκο!

 

Και που είναι εκτός Αθήνας; Δεν με νοιάζει!

Αφού είναι από απόσταση! Τι πειράζει!

(Α, ναι, ξέχασα να σας πω!

Εξ αποστάσεως το πρόγραμμα αυτό!)

 

Ίσα ίσα, ένιωθα πως θα στηρίξω...

έναν μικρό "επιχειρηματία" θα υποστηρίξω!

Έναν Άνθρωπο που αγωνίζεται αλλιώς!

Κάπως νιώθω... είναι κι αυτός δημιουργός...

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (05)

 

(05)

 

(να διαβαστούν τα 01, 02, 03, 04 πρώτα, όμως, ε; 😁 Μπορείτε όλα να τα βρείτε πιο κάτω!)

 

 

Βρέθηκα, λοιπόν, την αίτηση να κάνω,

χωρίς να είναι σίγουρο πως το πρόγραμμα δεν χάνω,

μες την ταχύτητά μου δεν πρόλαβα να δω,

αν όλα τα έκανα σωστά με σιγουριά να πω!

 

Πάντως, θα έλεγα κατά ενενήντα τα εκατό,

ναι, έδινα, περίπου, αυτό το ποσοστό,

πίστευα πως όλα έγιναν καλά,

πάντα, υπάρχει, όμως, και το αλλά...

 

Περίμενα, λοιπόν, αν θα εγκριθεί,

η αίτησή μου αν σωστή θα θεωρηθεί,

εάν αυτό το πρόγραμμα θα παρακολουθήσω,

ή, επίσης, μήπως ο αριθμός μου είναι πιο πίσω...

 

Γιατί έλεγαν θα πάρουν "μέχρι τόσους"...

Κι εγώ αναρωτιόμουν "μέχρι πόσους";

Μα ήμουν, αν περάσω, αποφασισμένη,

η αίτηση αυτή να μην πάει χαμένη!

 

Και θα εξηγήσω τώρα τι εννοώ:

Να βρω ένα πρόγραμμα να νιώθω αληθινό!

Να βρω ένα κέντρο που κάπως να ενδιαφέρεται!

Και ένα αντικείμενο που ωραία να προσφέρεται...

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (04)

 

(04)

 

(να διαβαστούν τα 01, 02, 03 πρώτα, όμως, ε;)

 

 

Φυσικά ο κόσμος ήταν απογοητευμένος...

Φυσικά ο κόσμος ήταν και απεγνωσμένος...

Φυσικά υπήρχε και εκνευρισμός!

Φυσικά υπήρχε και πολύς θυμός!

 

Θα βάλω τον αόριστο... πονάει στον ενεστώτα...

ακόμα υπάρχουν όλα αυτά και όποιον θέλεις ρώτα!

Αυτό το πρόγραμμα είχε χιλιοακουστεί!

Τόσο καιρό παντού είχε διαφημιστεί!

 

Και κρίθηκαν όλα μέσα σε ώρα λίγη!

Και να δηλώνουν τώρα πως η διαδικασία λήγει!

Σε κάποιους δεν πρόλαβαν να κάνουν αιτήσεις τα ίδια τα Κεκ...

Σε κάποιους που έκαναν μόνοι ξέφυγαν τα "τικ" και τα "τσεκ"...

 

Και υπήρχαν κι εκείνες οι περιπτώσεις...

που τους έβγαλαν λάθος τις δηλώσεις...

Και, κάποιοι, φυσικά, θα κάνουν ενστάσεις!

Πώς να μην είναι λογικές του κόσμου οι εντάσεις!

 

Και αυτά που σας λέω δεν είναι ούτε τα μισά...

από όσα συνέβησαν γύρω από όλα αυτά!

Συνεχίζω, όμως, τη δική μου ιστορία,

να σας πω παρακάτω, βήμα βήμα, την πορεία...

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (03)

 

(03)

 

(να διαβαστούν το 01 και 02 πρώτα, όμως, ε;)

 

 

Και τώρα ξεκινάει το ανέκδοτο το άλλο!

Εδώ είναι που αρχίζει το "γέλιο" το μεγάλο!

Έγινε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει!

Στην ιστορία των Vouchers αυτό πάντα θα μείνει!

 

Άνοιξε η πλατφόρμα... για σαράντα λεπτά;

Να ήταν σαρανταπέντε; Να ήταν σαρανταεπτά;

Κόλλαγε το σύστημα και πριν και μετά!

Είτε από λαπ τοπ είτε από κινητά!

 

Μα ακόμα και μία ώρα να έμεινε ανοιχτή!

Ποιος να προλάβει να κάνει και τι!

Δεν μπόρεσαν να κάνουν αίτηση οι μισοί!

Κι ας ήταν όλη μέρα πάνω απ'το PC!

 

Έτυχε να κάνω αίτηση μεσημέρι,

να είμαι με το ποντίκι και με το "κλικ" στο χέρι,

και να πατάω επόμενο όσο πιο γρήγορα μπορώ,

μήπως και δεν κολλήσει... στο πρόγραμμα να μπω!

 

Τα πλήκτρα να πατιούνται με ταχύτατο ρυθμό...

και η τύχη βοήθησε για να έχω KAYAS αριθμό!

Και βλέπω μετά πως η πλατφόρμα κλείνει!

Και ό,τι ήταν να γίνει... έχει ήδη γίνει!

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (02)

 

(02)

 

(να διαβάσετε πρώτα το ένα, όμως, ε;)

 

 

Κι αυτό το "σκόρπιο" που έβαλα δύο φορές στο ποιήμα,

ἰσως, δηλώνει ήδη πόσο όλα ήταν "χύμα"...

Γιατί αν κάτι την κατἀσταση αυτήν χαρακτηρίζει,

είναι το απόλυτο σκόρπιο χάος που κανείς δεν το ορίζει!

 

Το γράφω, λοιπόν, και τρίτη φορά να τριτώσει...

ώστε όποιος με διαβάζει καλά να το εμπεδώσει!

Αλλά ας πάμε μαζί την ιστορία να συνεχίσουμε,

λίγο ακόμα στο τι συνεβηκε κάπως να προχωρήσουμε...

 

Μια μέρα, λοιπόν, όπως πρωί, ξυπνάω,

και λέω τις "καλημέρες" μου και το email κοιτάω,

και φεύγει και το βλέμμα μου... με πάει σε κάποιο δέντρο...

"Γκλιν"! Να και ένα μήνυμα από εκπαιδευτικό κέντρο!

 

"Σήμερα να έχετε μεγάλη προσοχή!

Θα ανοίξει λένε των αιτήσεων η υποβολή!

Να είστε όλοι πάνω από μία οθόνη!

Και μην τολμήσετε στιγμή να μείνει εκείνη μόνη!"

 

Το πόσοι Άνθρωποι ήταν πάνω απ' το πληκτρολόγιο;

Ούτε να ήμασταν νότες πάνω σε αναλόγιο...

μα μπερδεμένα σύμβολα μέσα σε παρτιτούρες!

Γυρἰζαμε όλοι γύρω απ' τον υπολογιστή σαν σβούρες!

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (01)

 

01

 

01

Ένα πρόγραμμα επιδοτούμενο καιρό διαφημιζόταν,

και άνεργοι περίμεναν αυτό το μάταιο "όταν"...

ανοίξει η πλατφόρμα να γίνουν οι αιτήσεις

και υπήρχαν σκορπισμένες του κόσμου οι ερωτήσεις...

 

Θα ήταν ένα πρόγραμμα χωρίς προϋποθέσεις,

περίπου 25.000 έλεγαν πως θα ήτανε οι θέσεις

για όσους είναι εγγεγραμένοι στο Μητρώο της ΔΥΠΑ,

νομίζω τα βασικότερα όλα σας τα είπα!

 

Όταν έπιασα δουλειά, λοιπόν, το καλοκαίρι...

νόμιζα η ζωή πως έτσι θα τα φέρει...

να μην κάνω την αίτηση αφού δεν θα προλάβω

κι αυτή τη θεωρητική κατάρτιση ποτέ να μην την λάβω!

 

Ξεκινάω την κατασκήνωση, τι μεγάλο βήμα!

(Αυτό μπορεί να γίνει ένα άλλο τέτοιο ποιήμα!)

Το τσίρκο που γινότανε εκεί δεν περιγράφω!

(Για όλα όσα συνέβησαν βιβλίο άνετα γράφω!)

 

Με τα δύο χιλιάδες ζόρια το καμπ κάπως τελειώνω!

Και την ίδια (ή την επόμενη μέρα;) την ανεργία δηλώνω!

Εκείνη την εβδομάδα ακούγονται ανακοινώσεις...

"Μπορεί να αρχίσει το πρόγραμμα..." Σκόρπιες ενημερώσεις...

 

(συνεχίζεται...)

Voucher 2025 (00)

15.09.2025 Δευτέρα

(Τι έγραψα στο Προσωποβιβλίο-Facebook)

 

Ακούστε, τώρα, αυτό: Υπάρχει ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα που, αν όλα πάνε καλά (για να δούμε!), θα παρακολουθήσω. Είχα βρει ένα αντικείμενο να παρακολουθήσω που με ενδιαφέρει (και μάλιστα πολύ!). Το συγκεκριμένο έχει κενές θέσεις (και το ξέρω από τον ίδιο τον υπεύθυνο, δεν έχουν κλείσει ακόμα όλες οι θέσεις). Και, παρόλα αυτά, στην πλατφόρμα, εδώ και μέρεεεεεες, δεν με αφήνει να κάνω αίτηση σε αυτό το συγκεκριμένο αντικείμενο (και με πιέζει ο χρόνος γιατί πρέπει να υπογράψω μέχρι την Παρασκευή τα χαρτιά μου!). Στην πλατφόρμα λέει, λοιπόν, πως είναι κλειστές όλες οι θέσεις. Και έτσι θα υποχρεωθώ να κάνω αίτηση σε αντικείμενο που δεν με ενδιαφέρει (και όχι μόνο που δεν με ενδιαφέρει αλλά που είναι εντελώς έξω από εμένα). Είχα μία ελπίδα πως θα το ανοίξουν έστω μέχρι σήμερα... αλλά δεν μπορώ να το αφήσω ακόμα πιο τελευταία στιγμή... γιατί είναι να μου στείλουν χαρτιά, να τα υπογράψω, να τα ξαναστείλω πίσω... θέλω να υπάρχει περιθώριο μη γίνει κάποιο λάθος... και χρειαστεί να κάνουν κι άλλο μπρος-πίσω τα χαρτιά... Ειλικρινά, ήθελα να εξαντλήσω το χωροχρονικό περιθώριο... αλλά τώρα νομίζω πως ήρθε η στιγμή που, στην καλύτερη περίπτωση, απλά θα βρεθώ σε άσχετο πρόγραμμα ή, στη χειρότερη, απλά θα βρεθώ εκτός... Με το συγκεκριμένο επιδοτούμενο πρόγραμμα όσοι έχουμε παρακολουθήσει όλη την πορεία μέχρι εδώ... έχουμε καταλάβει πως πρόκειται, για μια ακόμα φορά, για ένα χάος ανοργανωσιάς... (στην καλύτερη, πάλι, περίπτωση, στη χειρότερη μπορεί να παίζουν άλλα που δεν θα τα αναλύσω εδώ). Σε κάθε περίπτωση, πάντα με στενοχωρεί... το ότι αυτά τα προγράμματα θα μπορούσαν να είναι πιο φροντισμένα από ό,τι είναι. Όχι. Δεν το κάνουμε μόνο για τα χρήματα. Φυσικά, το κάνουμε ΚΑΙ για τα χρήματα. Κάποιοι θέλουμε να μάθουμε, όμως, και κάτι μέσα από αυτό. Θα αφιερώσουμε χρόνο... δεν είναι λογικό να θέλουμε να κάνουμε κάτι με αυτόν τον χρόνο μας; Και τώρα βέβαια σκέφτομαι πως θα πάω στο άσχετο αντικείμενο και πως θα ανοίξουν το αντικείμενο που θέλω κάποια άσχετη μέρα-ώρα πριν την Παρασκευή και μετά θα βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο που δεν περίμενα πιο τελευταία στιγμή από την τελευταία στιγμή! Σε κάθε περίπτωση... ήρθε η ώρα να δώσω τέλος στην αναμονή σε σχέση με αυτό... Πάω να γραφτώ... Και εύχομαι απλά να πάνε όλα καλά! Γενική, ευχή αυτή! Σε σχέση με όλα! Συνολική! Υ.Γ. Άσχετο (ή μήπως σχετικό;): Πάμε για περιπέτειες;