10/13/17

Και σκέφτηκε η... Μαριλού.



(Οκτώβριος)


11.10.2017 Τετάρτη

Συνήθως η συνήθεια σε συνηθίζει στα συνήθως.


12.10.2017 Πέμπτη

Κάτι έχει σπάσει μέσα μου, κάτι που δεν κολλάει,
και κάπως εξαπλώνεται κι όλα γύρω τα σπάει,
ξεκίνησε από την καρδιά και πήγε προς το στήθος,
μαύρισε την αγάπη και πλήγωσε το ήθος,
το ένιωσα να πηγαίνει μέχρι τα δάχτυλά μου,
να αλλάζει όσα αισθάνομαι μα και το άγγιγμά μου,
προσπάθησε να επεκταθεί, το κέντρο να τυλίξει,
το χάος να επικρατεί, το σώμα για να ρίξει.
Προσπάθησε τα άκρα μου κάπως να τα λυγίσει,
και τίποτα άλλο μέσα μου να μην υπολογίσει.
Κι αυτά που ήταν όμορφα, να τα εξαθλιώσει,
Κι αυτά που κάποτε άρχιζαν, τώρα να τα τελειώσει.
Είναι φορές που αισθάνεσαι πραγματικά χαμένος.
Είναι φορές που νιώθεις ξαναματαειπωμένος.
Είναι φορές που η επανάληψη χαλάει την ουσία.
Είναι φορές που η ζωή φέρνει μελαγχολία.
Μα κι όμως, εκεί που είσαι στο σημείο το τελειωμένο,
και δεν μπορείς να ονειρευτείς ό,τι νιώθεις χαμένο,
κάτι συμβαίνει ξαφνικά και βλέπεις λίγο φως,
κι ας ήσουνα τόσο καιρό σαν να ήσουνα τυφλός.
Αρχίζει τότε πια δειλά μια νέα ιστορία,
κι είναι μια κάπως φωτεινή μικρή ιδεολογία,
κι απ’ τις ιδέες ξεκινούν οι ρίζες και οι βάσεις,
πάνω εκεί που θα χτιστούν αυτά που δεν θα χάσεις.
Δεν κινδυνεύουν τα ισχυρά, τα αιώνια δεν σβήνουν,
Δεν λιώνουν τα αληθινά, τα ανθρώπινα θα μείνουν.
Για αυτό χρειάζεσαι πολλή, μπόλικη, ψυχραιμία,
Στους εσωτερικούς θορύβους σου θα έρθει ηρεμία.
Υπομονή και δύναμη, αγαπή κι ησυχία.
Και να θυμάσαι πως κι εσύ αξίζεις ευτυχία.
Κι αυτά τα κομμάτια σου που αισθάνεσαι σπασμένα,
Το πιο φοβερό είναι, πως ακόμα είναι ενωμένα.
Κι αυτό που εξαπλώνεται μπορεί να μειωθεί,
αν το περιορίσεις όπου έχει γεννηθεί.
Γιατί ό,τι βρεις απ’ την αρχή μπορείς να το ορίσεις,
το μαύρο που εξαπλώνεται μπορείς να σταματήσεις.
Άρκει να βρεις τους τρόπους, απ’ αυτούς να κρατηθείς,
Αρκεί να βρεις ανθρώπους, μαζί τους για να ζεις.
Θα είσαι μόνος σε αρκετά, αυτό είναι γεγονός,
Είσαι κι εσύ εξάλλου, ένας άνθρωπος απλός.
Θα είσαι μαζί σε άλλα, σε όσα χρειαστεί,
να μοιραστεί η ουσία και να απλωθεί η ζωή.



No comments:

Post a Comment