Μπορεί να...

Μπορεί να μην είμαι αριστούργημα...

Μπορεί να είμαι γεμάτη από «λάθη» μορφής ή περιεχομένου... Γραμματικά, συντακτικά, ορθογραφικά, εκφραστικά, νοηματικά... ποσότητας ή ποιότητας... Μπορεί να ξεχάστηκα... και να αφέθηκα να γίνω λίγο πιο «πολύ» ή να θυμήθηκα... και να αποφάσισα να γίνω λίγο πιο «λίγη»... Μπορεί να έχασα το μέτρο... Μπορεί να έδιωξα τα όρια... Μπορεί να έγινα αρκετά πιο υπερβολική... Μπορεί να έγινα και υπερβολικά πιο αρκετή... Μπορεί να έμεινα χωρίς τίτλο... Να μην κατάφερα να με ονομάσω ή να μην κατάφεραν να με ονομάσουν οι άλλοι... Μπορεί να έμεινα χωρίς αρχή... Να μην κατάφερα να με αρχίσω ή να μην κατάφεραν να με αρχίσουν οι άλλοι... Μπορεί να είμαι χωρίς συνέχεια... Μπορεί να είμαι χωρίς τέλος... Μπορεί να ήρθαν πρώτα αυτά που ήταν να έρθουν μετά... και μετά αυτά που ήταν να έρθουν πρώτα... και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είμαι ανακατεμένη... Μπορεί να είμαι μπερδεμένη... Μπορεί και να μην ήρθαν... ούτε τα επόμενα ούτε τα ύστερα... ούτε αυτά ούτε τα άλλα... και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είμαι ανολοκλήρωτη... Μπορεί να είμαι ατελείωτη... Μπορεί να είχα εκείνα τα ρομαντικά σημεία που γύρισαν ενάντια στον εαυτό μου... Μπορεί να είχα εκείνα τα κυνικά σημεία που γύρισαν ενάντια στους άλλους... Μπορεί και να ήταν ή να έγιναν αντίθετα και αντίστροφα... Μπορεί και να ήμουν ή να έγινα αντίθετη και αντίστροφη... Μπορεί να είχα εκείνα τα κωμικά σημεία που έκλαιγαν και εκείνα τα δραματικά σημεία που γέλαγαν... Εκείνα τα ψηλά σημεία που όλο και χαμήλωναν και εκείνα τα χαμηλά σημεία που όλο και ψήλωναν... Μπορεί να μην έχω ισορροπία... Μπορεί να μην έχω δομή... Μπορεί να μην έχω βάση... Μπορεί να μην έχω κορφή... Μπορεί να μην έχω χώρο... Μπορεί να μην έχω χρόνο... Μπορεί να μην είμαι σύγχρονη... Μπορεί να μην είμαι κλασσική... Μπορεί και να είμαι όλα μαζί... Μπορεί και να μην έχω εποχή... Μπορεί να είμαι το κλασσικό που νιώθεις σύγχρονο και το σύχρονο που νιώθεις κλασσικό... Μπορεί να μην ανήκω σε κάποιο είδος... Μπορεί να μην ανήκω σε κάποια κατηγορία... Μπορεί να είμαι η ζωή... Μπορεί και η φαντασία... Μπορώ να γίνω η πληγή... Μπορώ και η ευτυχία... Μπορεί να σκίστηκα, να τσαλακώθηκα, να μουτζουρώθηκα... Μα κάθε σκίσιμο, κάθε τσαλάκωμα, κάθε μουτζούρα... μπορεί να κρύβει την δική της ιστορία, μπορεί να δείχνει την δική μου ιστορία... Μπορεί να σκίστηκα επειδή άφησα να με γνωρίσουν και αφέθηκα στο να γνωρίζω και να γνωρίζομαι... Μπορεί να τσαλακώθηκα επειδή άφησα να με διαβάσουν και αφέθηκα στο να διαβάζω και να διαβάζομαι... Μπορεί να μουτζουρώθηκα επειδή άφησα να με σημειώσουν και αφέθηκα στο να σημειώνω και να σημειώνομαι... Μπορεί να μην έχω τάξη... Μπορεί να μην έχω λογική... Μπορεί να μην έχω σειρά... Μπορεί, ίσως, να έχω αισθητική... Μπορώ να είμαι γενική... Μπορώ να γίνω ειδική... Μπορώ να είμαι εικόνες... Μπορώ να γίνω μουσική... Μπορώ, ίσως, να είμαι και να γίνω ατμόσφαιρα... Μπορώ, ίσως, να γίνω και να είμαι αισθήσεις... Μπορεί να μην είμαι τίποτα... Μπορεί να είμαι και κάτι... Μπορεί να είμαι γεμάτη από «λάθη» περιεχομένου ή μορφής...Μπορεί να μην γίνεται να αλλάξω... Μπορεί να μην χρειάζεται να «διορθωθώ»...

Μπορεί να μην είμαι αριστούργημα... αλλά μπορεί και όλα τα παραπάνω να είναι με έναν ιδιαίτερο τρόπο ανθρώπινα αριστουργηματικά...

Μπορεί και όχι...