365 Ημέρες
37
Πέμπτη 27.04.2023
Αγαπημένε μου Φίλε,
μετά από πολλά χρόνια το έκανα χωρίς να το
σκεφτώ. Δεν αισθάνομαι πως το αποφάσισα καν. Απλά το έκανα. Ήρθε μια ανακοίνωση
μπροστά μου κι αποφάσισα να την ακολουθήσω.
Η ανακοίνωση έλεγε να πάρεις τηλέφωνο από
προχθές (Τρίτη) μέχρι αύριο (Παρασκευή), αυτήν την εβδομάδα, 13.00 με 16.00. Νόμιζα
πως το τηλέφωνο θα μιλάει συνέχεια. Πήρα τηλέφωνο, προχθες, άραγε πρώτη
πρώτη;,12.55. Δεν μίλαγε. Το άνοιξαν σχεδόν αμέσως κι έτσι απλά έκλεισα
ραντεβού. Αυτός ήταν εξάλλου και ένας από τους λόγους που με έσπρωξαν στο να το
κάνω. Το ότι ήταν με ραντεβού και όχι χωρίς.
11 το πρωί. Και πάλι πρώτη πρώτη ή από
τους πρώτους. Διάλεξα την πιο νωρίς ώρα και μέρα. 11 το πρωί περίπου σε μία
εβδομάδα. Την Τρίτη που μας έρχεται.
Έχουν το όνομά μου. Το τηλέφωνό μου.
Έχω το όνομά τους. Το τηλέφωνό τους.
Και έχω... το ραντεβού μου.
Μετά από πολλά πολλά χρόνια...
Ακρόαση. Οντισιόν.
Και δεν τολμάω ούτε να το πω ούτε να το
γράψω.
Ένα τραγούδι.
Ένας μονόλογος.
Για παιδικό θέατρο.
Για την καινούργια χρονιά.
Θα δούμε...
Μακάρι να μπορούσα να σου μεταφερω... το
συναίσθημα.
Είναι... πολύπλοκο. Είναι... πολυσύνθετο. Είναι... πολύπλευρο.
Θα μοιραστώ μόνο αυτό μαζί σου σήμερα...
Έχω γράψει κι άλλα πολλά και διάφορα... αλλά νομίζω θα αφήσω χώρο στο σημερινό
μου γράμμα μόνο για αυτό το σημερινό μου συναίσθημα!
Με Αγάπη που αισθάνεται
Μαριλού.
No comments:
Post a Comment